Marathonloopster Anne Luijten: ‘Mijn lijf is hiervoor gemaakt’ (2024)

ARNHEM - Pas dik twee jaar geleden liep ze haar eerste marathon. En na twee Nederlandse titels loopt Anne Luijten (30) uit Arnhem zondagochtend in Parijs de 42,195 kilometer op de Olympische Spelen. “Dat ik hier sta, had ik tot voor kort nooit durven dromen.”

Anne Luijten is gespecialiseerd langeafstandloopster. “En eentje die pas sinds kort haar afstand heeft gevonden”, lacht ze vanuit haar hotelkamer in het olympisch dorp. “Dat ik telkens happen van mijn tijd afhaal, zegt alles. Ik loop al wat langer mee als atleet. Maar blijkbaar is mijn lijf gemaakt voor de marathon.”

Haar eerste marathon ooit, in 2022, liep ze nog in een tijd van 2:36.34. In april 2023 kroonde ze zich voor het eerst tot Nederlands kampioen in 2:30.59. “Pas toen ik die tijd liep, dacht ik: heel misschien zijn de spelen haalbaar. De kans dat ik de olympische limiet zou lopen, schatte ik toen op 10 procent.” Een half jaar later was dat zover, toen ze bij de marathon van Amsterdam 2:26.36 liep.

Luijten is in vorm. Betekent dat ook een nieuw persoonlijk record? “Haha, nee. Mijn twee gewonnen NK’s in Rotterdam waren wedstrijden onder voor mij perfecte omstandigheden. Met een haas (een gangmaker die het tempo bepaalt, red.) die me telkens ver bracht. Het parcours op de spelen is heel technisch. Het is heuvelachtig en bovendien heel warm”, zegt Luijten.

“Naast een strijd tegen je tegenstanders is de marathon ook altijd een strijd tegen jezelf. Dat is met dit parcours en onder deze omstandigheden in het bijzonder zo. Er zal zondag niet hard worden gelopen. Aan mij de taak om mijn krachten zo goed mogelijk te verdelen.” Van de 92 deelneemsters hebben 86 vrouwen een sneller pr dan Luijten. “Er lopen zondag zulke snelle vrouwen mee. Dat ik daartussen kan starten, maakt me trots.”

Om zo goed mogelijk aan de start te verschijnen, heeft Luijten zich perfect voorbereid op haar olympisch avontuur. “De twee weken voorafgaand aan de marathon zijn het belangrijkst”, weet ze. “Want in twee weken tijd is een lijf in staat zich aan te passen aan heel andere omstandigheden. Daarom heb ik die periode gebruikt om steeds op het warmste moment van de dag te trainen. Was het niet warm genoeg? Dan trok ik extra lagen aan. En ik was bewust al in Frankrijk om te wennen aan het Franse klimaat.”

Eveneens belangrijk: tijdens de race koel blijven. “Ook daar hebben we aan gedacht”, verzekert Luijten. “Het is belangrijk om met een zo laag mogelijke lichaamstemperatuur te beginnen aan de marathon. Dus ik ga heel kort inlopen, draag een koelvest voor de start en drink alleen gekoelde drankjes. Zondagochtend sta ik bibberend aan de start. En tijdens de marathon vullen we panty’s met ijs. Die kan ik dan tijdens het lopen om mijn nek hangen.”

Luijten is afgelopen maandag aangekomen in het olympisch dorp. En ze heeft het ontzettend naar haar zin. “Kogelstootster Jessica Schilder (zesde geëindigd, red.) is mijn kamergenoot. Zij is supergezellig. En het sfeertje is hier heel lekker. Ik zit graag in de TeamNL-huiskamer. Ze hebben daar lekkere koffie en met de hockeymannen en -vrouwen kijk ik er graag tv. Ook kom ik andere marathonlopers tegen. Zondag zijn het natuurlijk mijn concurrenten. Maar nu zijn het nog mijn vriendinnen en is het leuk om ervaringen uit te wisselen.”

Luijten spreekt deze zaterdag zeker ook nog met de twee mannelijke marathonlopers van Nederland, Abdi Nageeye en Khalid Choukoud, voor wat laatste tips. Want de mannen gingen zaterdagochtend al van start. Nageeye, bij de Olympische Spelen van Tokio drie jaar terug nog winnaar van het zilver, moest na een botsing opgeven. Choukoud werd 58e.

Luijten klinkt vrolijk. Maar dit olympisch avontuur is voor haar ook emotioneel. “Het wordt mijn eerste grote marathon zonder mijn vader. Hij was mijn trouwste fan”, zegt ze over vader Jos die afgelopen november overleed aan alvleesklierkanker. “Vooral de laatste paar weken denk ik regelmatig: sh*t, wat had ik dit graag met hem willen delen. Of: ik had hem zo graag even gebeld. Mijn vader was er altijd bij.”

Vorig jaar, bij haar eerste Nederlandse titel, leverde dat nog prachtige plaatjes op. Vader Jos fietste met Anne mee en vader en dochter vielen elkaar na de finish huilend in de armen. “Gelukkig geeft het me wel rust dat hij nog heeft gezien dat ik me heb gekwalificeerd voor de Spelen. Zodra ik zondag de Eiffeltoren zie, zal ik zeker aan hem denken.”

Vader Jos is er niet bij, maar Luijten is dit weekend zeker niet alleen. “Er zijn heel veel mensen speciaal voor mij naar Parijs komen fietsen. Mijn moeder, tante, zus, nichtje en schoonzusje zitten nu bijvoorbeeld op een camping in de buurt. Samen met andere familie en vrienden. Mijn trainingsmaatjes uit Arnhem staan zondag in Parijs langs de kant. Net als mijn collega’s van de gemeente Arnhem. Dat geeft veel steun. Het is ontzettend fijn om dit avontuur samen met hen te kunnen beleven.”

Zij zullen Luijten - die om acht uur start - als het goed is ergens tussen half elf en elf uur ‘s ochtends zien finishen. “Meedoen aan de Spelen is leuk. Maar in mijn beleving ben je pas echt een olympiër als je ook over de streep komt. Ik ben tevreden als ik alles heb gegeven en me dat lukt. En het zou fijn zijn als ik dan ook nog wat vrouwen heb ingehaald.”

Een uitgestippeld plan voor na de Olympische Spelen heeft Luijten niet. “Eerst alle ballen op zondag. Ik kijk nooit verder vooruit dan de volgende marathon. Maar wat ik wel weet: zolang ik het gevoel heb dat ik me op deze afstand kan blijven verbeteren, blijf ik marathons lopen.”